Als je de afgelopen twee jaar door Londen of op Instagram hebt rondgewandeld, is de kans groot dat je een bord bent tegengekomen dat is gemaakt door Alex May Hughes. Haar werken werken bijna uitsluitend met edelmetalen, 23-karaats goud en parelmoer en sieren zowel winkelpuien als de muren van particuliere verzamelaars. Bij haar recente soloshow 'Triple Double' meldden 3000 mensen zich aan voor de gastenlijst. Er is veel vraag naar haar en we zijn verheugd te kunnen zeggen dat Alex een aantal van de nieuwe borden heeft gemaakt die je deze zomer rondom het hotel zult zien. Houd ze goed in de gaten. We zijn erg enthousiast dat Alex exclusief een show zal geven op Pikes in september.
Wat is het beste lettertype, Alex?
Ik denk niet dat er maar één is. Het hangt echt af van waar het voor gebruikt gaat worden, want als ik een bord voor iemand maak en het is iets romantisch, dan kies ik iets passends. Ik probeer niet iedereen hetzelfde op te dringen. Soms hebben mensen een idee van wat ze willen en daar gaan wij mee akkoord. Maar er is niet slechts één lettertype waar ik van houd – hoe saai zou het zijn als dat zo was? Ik ben niet een soort Helvetica-evangelist.
Ben jij een schreef- of schreefloze persoon?
San-serif meestal. Ik hou ervan om tegen mensen te schreeuwen, ik denk dat er ook een tijd en een plaats is voor sierlijkere dingen. Ik kan delicaat zijn! Komt veel inspiratie voor je werk van fysieke objecten in de echte wereld in plaats van van internet? Big time – het bezoeken van pubs levert veel inspiratie op. Niet alleen omdat ik er graag naar toe ga, maar omdat ze vol staan met de meest fantastische dingen. Brouwerijen en bierlabels leveren altijd geweldig werk en het is een echte kunst om geweldig design in kleine ruimtes te krijgen. Ik hou van dat soort labels en objecten – ook de manier waarop kleuren op deze dingen worden gebruikt, is doelbewust zo gemaakt dat ze een hoog contrast hebben en gedenkwaardig zijn. Allerlei soorten verpakkingen beïnvloeden mij – ik heb talloze boeken die alleen maar over verpakkingen en etiketten gaan en dat soort dingen.
Zijn sommige lettertypen lastiger te goudvergulden en te schilderen dan andere?
Veel ervan komt neer op schaal. Het is prima om iets heel sierlijks te schilderen als het enorm is, omdat het allemaal relatief is, maar als iemand iets wil dat op ansichtkaartformaat lijkt, is dat gewoon niet mogelijk. Hoe gedetailleerder een stuk, hoe meer processen er bij betrokken zijn en hoe meer lagen je met meer materialen moet maken, dat betekent dat het werk steeds moeilijker wordt naarmate het kleiner wordt.
Ben je erin geslaagd om in het reine te komen met het feit dat als een stuk breekt, je opnieuw moet beginnen? Er is geen oplossing voor.
Ohhh! Vroeger werd ik er echt gek van. Vooral toen ik net begon, omdat ik niet zoveel geld kon vragen, dus ik verdiende niet veel geld! Het is heel vervelend, maar als het glas breekt, moet je het meteen weer maken en zo snel mogelijk. Als ik iets verpest, dan maak ik, als ik kan, alles van het glas schoon en begin opnieuw, maar je kunt daar niet blijven zitten rouwen om wat je zojuist hebt gedaan. Soms bieden mensen echter aan om kapotte spullen te kopen, nadat ik het op Instagram heb gezet.
Vind je het leuk om in een ouderwets medium te werken, wat zich zo goed vertaalt naar de relatief nieuwe wereld van sociale media?
Het leukste aan mijn werk is het gebruik van mijn handen en het werken met geweldige materialen zoals goud, dus het is een bonus dat dit goed wordt vertaald naar sociale media zoals Instagram. Het opent mensen voor het idee van traditionele sign-maakprocessen die ze misschien nog nooit eerder hebben gezien.
Is het ergste aan verkloten dat jij de enige schuldige bent?
Dat is zo, maar dat heb ik met een groot deel van mijn leven. Ik ben zo gemeen tegen mezelf, dus als er iets misgaat. Ik heb zoiets van: "Dit is allemaal jouw schuld, als je maar XYZ had gedaan om het te voorkomen." Maar als je zegt dat er veel kracht schuilt in iets dat jouw schuld is, kun je er veel sneller overheen komen. En als iemand anders de schuld zou krijgen, zouden ze hier niet lang meer blijven!
Maak je liever een winkelbord dat veel mensen zien of werk je liever in privé-opdracht?
Hmmm – Ik heb de opdracht gekregen om veel trouwdag- en babygeboortestukken te maken en ik krijg er hele leuke berichten over, wat altijd heel leuk is. Het is echt gaaf als mensen veel nemen, wat altijd heel mooi is. Het is echter cool als mensen foto's maken van je winkelbord en heel veel mensen het zien en erover praten. Het lijkt een beetje op adverteren, want ik krijg commissie van mensen die een uithangbord hebben gezien. Die borden zijn voor mij echter zeldzaam omdat ze veel geld kosten! De kleinere dingen die ik voor mensen doe zijn cool, maar ik geniet er echt van om de grotere stukken te maken.
Je winkelbord voor Palm Vaults in Hackney ontplofte op Instagram – was dat een keerpunt in je carrière?
Ik had het al behoorlijk druk en toen nam de eigenaar van Palm Vaults contact op en vroeg of ik hun bord wilde maken. Ik had eigenlijk nog nooit zoiets groots gedaan, dus belde ik mijn vriend en mentor Ash om me te helpen het te verwezenlijken. Ik heb alles ontworpen en daarna hebben we het in zijn atelier gemaakt omdat het te groot was voor mijn atelier. In termen van mensen die zagen dat ik borden op die schaal kon maken, was het zeker een keerpunt toen ik toen meer winkelborden begon te maken. Het Instagram-effect was allemaal goed, maar mensen houden er gewoon van om overal foto's van te maken, nietwaar?!
Over mentoren gesproken, je liep na de kunstacademie stage bij Pete Hardwick. Heeft hij je geleerd dingen te vergeten die je op de kunstacademie hebt geleerd?
Niet per se, want toen ik op de kunstacademie zat, deed ik grafisch ontwerp en typografie en ze probeerden het erg computergebaseerd te maken met InDesign en al dat soort dingen, wat ik verdomd haatte. Toen ik naar de kunstacademie ging, had ik geen idee hoe ik Photoshop moest gebruiken. Ik besteedde heel veel tijd aan dingen als zeefdrukken en dingen waarvan mijn hersenen wisten hoe ze dat moesten doen. Toen ik Pete ontmoette en hij me vroeg om met hem te schilderen, denk ik niet dat het ging om het afleren van dingen, omdat ik niet denk dat ik iets had geleerd dat me zou hebben geholpen verf te tekenen! Pete is nogal ruw en bereidwillig, terwijl sommige tekenschilders zichzelf behoorlijk serieus nemen en zeggen dat dingen op een bepaalde manier gedaan moeten worden. Pete zou zeggen: "Oh shit, we hebben geen beker", en hij sneed een colablikje doormidden met een scalpel, gaf het aan mij en zei dat ik er verf in moest doen en
Begin met werken. Ik besefte dat het schilderen van borden niet zo eng was, waarbij je al deze dingen moest doen en voortdurend nauwkeurig moest zijn. Het was een goede manier van leren.
Moeten alle tekenschrijvers op vakantie naar Coney Island?
[lacht] Ik denk dat heel veel van hen dat doen. Maar ik ben er verdomme niet geweest. Misschien is Coney Island gewoon vol met bordschilders die ronddwalen en naar de borden kijken. Ik zou graag gaan – ik zag het in de Unbreakable Kimmy Schmidt op Netflix en dacht hoe cool het was. Dat is het dichtst dat ik ben geweest.
Vertel ons over de speciale boekomslagopdracht die je hebt gedaan.
Penguin mailde me en vroeg me of ik een boekomslag wilde maken, wat voor mij een droombaan was. Het was een serie die ze maakten om artiesten omslagen te laten maken voor klassieke boeken om het jongere publiek erin te interesseren. Ze hadden The Help voor mij uitgekozen en ik vond de film leuk. We gingen heen en weer en creëerden het ontwerp, dat ik ging schilderen. Vervolgens brachten ze het naar een fotograaf die het fotografeerde en er vervolgens wat post op plaatsten. Het lukte mij om Outstanding verkeerd te spellen op het bord, wat niemand opmerkte. Het hing in mijn tweede tentoonstelling en iemand wees erop dat ik 'Oustanding' had geschreven. Ik dacht: "Ooooh." Niemand anders had het ooit eerder genoemd.
Het is geen geheim dat je fan bent van The Simpsons. Als Matt Groening je de opdracht zou geven om voor hem een stuk van één Simpson-moment te maken, wat zou je dan kiezen?
Ah! Dat is een moeilijke! Ik denk dat het een Bart is uit de Simpsons van eind jaren 80. Ik ben dol op de tekenstijl in die afleveringen – heel los en stijlvol.
Zou het krijgen van een commissie van Matt Groening een droombaan zijn?
Ik denk het niet. Ik wed dat hij heel veel Simpsons-afbeeldingen heeft. Weet je wie een droomcommissie zou zijn? Er was een vrouw op Instagram die een van de oorspronkelijke coloristen van The Simpsons was – dus zij was een van de mensen die elke cel met de hand kleurde. Ze verkocht er een paar en ik dacht dat dat letterlijk is wat ik doe! Ik krijg een scène en schilder alle contouren, kleur ze vervolgens met de hand en doe er goud op. Als ze een e-mail zou sturen, zou dat verdomd cool zijn.
Word je ooit moe van het krijgen van Simpsons-commissies?
Ik zal er geen genoeg van krijgen, nee! Er zijn zoveel opties dat ik nooit zonder kan komen. Maar mensen beginnen te vragen naar dingen die ik eerder heb gedaan, wat geen probleem is, maar ik wil altijd nieuwe dingen doen en echt niche-shit krijgen! Ik weet niet of mensen jonger zijn, maar veel mensen vragen om nieuwere personages en ik doe liever de oudere seizoenen. Het korte antwoord is nee, ik denk niet dat ik het beu kan worden als mensen vragen of ik Simpsons-stukken wil doen – ik vind het erg leuk om ze te doen.
Is 23 karaat goud waardevol? Waarom gebruik je geen 24ct? Welk verschil maakt een karaat?
Het is waardevol, hoe hoger het karaat, hoe beter de kwaliteit van goud – het prijsverschil tussen 23 kt en 24 kt kan behoorlijk groot zijn, maar de algehele afwerking is heel erg vergelijkbaar – dus daarom gebruik ik meestal 23 kt.
Heb jij voortdurend gouden vingertoppen?
Ja dat doe ik inderdaad. Ik denk dat er ergere dingen zijn die je kunt bereiken met je werk. Er zijn momenten geweest dat kleine kinderen in de trein onopvallend kleine stukjes bladgoud van mijn jasje probeerden te plukken.
Je laatste tentoonstelling was een enorm succes – hoe ga je dat overtreffen?
Ik probeer elke twee jaar een tentoonstelling van mijn eigen stukken te houden om mezelf te dwingen een pauze te nemen van het commissiewerk en om alle dingen die ik in mijn achterhoofd heb aan glas te wijden. Mijn werk is de afgelopen jaren enorm veranderd; de dingen die ik eind vorig jaar voor de show had gemaakt, waren veel betrokkener en ambitieuzer (qua technische processen en inhoud) dan mijn show in 2016.
Wat is voor jou het proces erachter?
Er is een manier om de stukken bijna op het glas te zeefdrukken, maar dat doe ik niet. Hoewel dat iets is dat ik graag zou willen doen, omdat het er verdomd briljant uitziet. Ik heb mijn plotter, die ik voor bepaalde dingen gebruik, bijvoorbeeld als ik een logo opnieuw moet maken of zoiets. Ik kan het doornemen omdat het precies oplevert wat de klant wil, maar voor mijn werk kan een deel ervan met de hand worden geschilderd. Als het bijvoorbeeld zoiets als een bosje citroenen is, kun je daar alleen maar omheen als ik het schilder. Alle parelmoer-, schelp- en glitterelementen zijn met de hand gemaakt. Ik zal absoluut dol zijn op alle machines die mijn werk sneller en schoner kunnen maken. Bij het schrijven van borden zijn er veel mensen die zeggen dat alles met de hand wordt gedaan. Dat is heel bewonderenswaardig, maar ik moet veel borden voor de mensen maken en ik wil ze niet veel geld moeten vragen omdat het lang duurt om ze te maken. Zelfs zoals ik het doe, duurt het nog steeds eeuwen!
Wat is glasvergulden eigenlijk?
Het is het proces waarbij goud op glas wordt aangebracht. Er zijn echter verschillende soorten: er is watervergulden en olievergulden. Ik doe veel aan watervergulden, wat de reflecterende spiegel goud maakt. Olievergulden is mater, maar is nog steeds zeer opvallend. Maar dat is het, het is gewoon goud op glas zetten. Je gebruikt gelatine en gedeïoniseerd water en mengt het om iets te maken dat 'grootte' wordt genoemd, wat in feite gelatineus water is! Je zorgt ervoor dat het glas superschoon is en dan gebruik je een vergulde dweil om op het glas te gooien en dan breng je het bladgoud aan met een zogenaamde tip – een brede borstel.
Dus het is niet erg veganistisch vriendelijk?
Nee, dat is het niet. Ik denk niet dat veel mensen dat weten. Niet veel mensen vragen erom. Ik zag een tekenschilder die zegt dat hij veganistisch vriendelijk is en ik dacht: 'Je gaat niets maken!' De tips die ik gebruik zijn gemaakt van eekhoornhaar, de penselen zijn gemaakt van eenden- of zwanen- en dassenhaar, allerlei soorten stront! Ik denk dat je synthetische dingen zou kunnen gebruiken, maar je kunt niet echt gelatine gebruiken. Ik heb er vrede mee.
Is het maken van stukken voor je eigen shows moeilijker dan het doen van opdrachten?
In sommige opzichten is het veel moeilijker – ik ben mijn eigen ergste criticus en ik ga voortdurend terug en verander dingen, maar aan de andere kant is het heel bevrijdend en mag ik experimenteren met ideeën en concepten die op een laag pitje hebben gestaan.
Zullen de stukken voor de Pikes extra glinsterend zijn om de zon te vangen?
Absoluut – de zonneschijn en felle kleuren van Pikes zijn een enorme troef. Ik kan niets beters bedenken waar mijn glimmende gouden dingen kunnen leven.
