Pikes heeft altijd een groot aantal excentriekelingen en buitenbeentjes aangetrokken. In zekere zin is dat waar ons hele ethos op is gebaseerd - en we houden van een goede wees, zwerver of zwerver, zoals je misschien al hebt gerealiseerd met de #catsofpikes… en misschien wel een deel van ons team! Maar heb je ooit gemerkt (en om eerlijk te zijn hoe kon je dat niet?) anders verzameling harige vrienden die zich gestaag hebben verzameld Pikes recentelijk? Genesteld op een plank, steunend aan de zijkant van de bar of dominerend over een hele muur van Freddies, voelt onze vreemde en prachtige taxidermische collectie heel erg als een deel van de familie. Behalve in dit geval hoeven we ze niet te voeren.
Nu, voordat iemand antwoordt: "Hoe wreed!" of: "Hoe kon je?" laat er op worden gewezen dat we allemaal mensen zijn die van dieren houden Pikes en we geloven vast in het ondersteunen van de nieuwe golf van ethische taxidermie, waarbij alleen dieren die een natuurlijke dood zijn gestorven, worden bewaard, en met respect voor hun ware schoonheid. Dat gezegd hebbende, geloven we ook in het redden van antieke opgezette relikwieën in plaats van ze stof te laten verzamelen op de zolder van iemands overgrootmoeder of weggegooid te worden bij een landgoedverkoop. De meeste van onze voorheen knuffelige landgenoten vallen in de laatste categorie, omdat ze al lang naar de andere kant zijn overgegaan - we willen niet dat hun vroegtijdige dood voor niets is geweest. We geven ze graag een nieuw (ahem) leven bij Pikes!
Steve de fret kwam aan Pikes afgelopen winter als cadeau aan creatief directeur Dawn Hindle van F&B-manager Steve Hughes. Dawn voelt zich aangetrokken tot taxidermie sinds het overlijden van haar allereerste hond (terzijde: ze had hem niet gevuld – ze wilde hem gewoon niet laten gaan!) Pikes, heeft ze haar voorliefde voor een huisdiervriendelijke inrichting kunnen uitleven. Deze kleine man is genoemd ter ere van zijn donor, hoewel we nog steeds niet helemaal zeker weten of hij in het echt een fret was. Durft iemand te dassen (sorry!) te raden welke soort hij is? Steve (de fret - niet de manager) is ook de ster op de cover van de uitgave van dit jaar Pikes Tijdschrift - zijn roze glinsterende hoed is een tijdelijk item terwijl hij worstelt om een platte pet zoals zijn naamgenoot en een plek waar hij kan opgaan in de achtergrond terwijl hij een pint drinkt en de weddenschappen controleert. Als je denkt dat je de perfecte positie voor hem in het hotel bespioneert, laat het ons dan weten. Op dit moment zit hij in het ongewisse (en ziet eruit alsof hij een nacht te veel met Sunny heeft doorgebracht!).
Deze oude jongen beleeft zijn gouden jaren in stijl bij Pikes. De pensionering kwam onverwacht vroeg, toen werd ontdekt dat als gevolg van een miscommunicatie over een aantal specifieke armbreedtemetingen, de arme kerel (we hebben geen idee welk dier hij is!) niet zou kunnen voldoen aan de vereiste waarvoor hij was gekocht: staan bij de ingang van het restaurant en houdt het menu vast. Daarom bij aankomst op Pikes en omdat hij weinig te doen heeft omdat zijn armen zo ver uit elkaar staan, leeft hij het leven van Riley in de dj-booth van het zwembad. We willen niet speculeren over wat daar gebeurt, maar sindsdien heeft hij zijn beide oogballen verloren en kijkt hij nu door een echte roze bril – of mogelijk bougainvillea, afhankelijk van wie er in het hokje zit. Zijn achteruitgang bergafwaarts is vrij snel gegaan, maar ach, wie zijn wij om te oordelen? Succes voor hem en geef hem een schouderklopje als je langskomt. Probeer echter geen stukjes meer van hem af te slaan.
Steven Seagull is een humeurige vleescake van een vogel, met grootheidswaanzin en de pretentie Brits te zijn. Hij spreekt vloeiend vijf talen, gaat in zijn vrije tijd om met agenten en valt soms zwaar op het barpersoneel. Als je hem in de juiste stemming betrapt, laat hij je hem ronddragen, en tegen de juiste vergoeding leent hij zijn stevige lichaam voor een fotoshoot (bekijk zijn modellenvaardigheden in Dawn's foto in haar tijdschriftintro van dit jaar !). Houd echter afstand - hij is een expert in verschillende vechtsporten en kan je doden met zijn blote snavel. Wat je ook doet, vraag hem nooit om te glimlachen.
Boris het zwijn kwam terug van Machu Picchu met die ketting en een paar honderd pesos en vond zijn weg ernaartoe Pikes. Zijn reislust wordt helaas belemmerd door zijn statische vorm, maar hij heeft altijd wel een verhaal uit zijn verleden om te delen. Hij is het gelukkigst rondhangen bij de bar bij het zwembad, waar hij zeker een vriendelijk gezicht zal vinden om hem een shot rum toe te schreeuwen, en het uitzicht van halfnaakte dames die het water in en uit gaan doet hem denken aan Copacabana in de jaren 80. Hij is altijd geil en om eerlijk te zijn, zou hij waarschijnlijk een bedreiging vormen voor de klanten als hij niet aan de muur vastzat. Een beetje zoals onze dierbare overleden Tony… rust zijn ziel!
Bij de receptie vind je deze asociale roofvogel. Ze is vaak uit haar kooi uitgenodigd, maar vindt altijd een excuus om binnen te blijven. Meestal komt dat omdat ze een bad hair day heeft. Als het feest eenmaal op gang is, bedenkt ze zich vaak en twittert ze dat ze alle actie heeft gemist, maar de volgende dag weer hetzelfde oude verhaal. Arme oude vogel. Gevangen door haar eigen aarzeling. We weten allemaal hoe dat voelt. Over vogels gesproken, hier is een interessant taxidermisch feitje voor je: veel van 's werelds toonaangevende taxidermisten zijn momenteel vrouwelijk – en veganistisch! Wie weet? (nou ja, dat hebben we gedaan, daarom delen we het met jullie).
We zouden geen eerbetoon aan Tony Pike kunnen hebben zonder een echte Pike op te nemen. Dit prachtige exemplaar prijkt op de receptiemuur, naast de vele foto's van de legendarische Señor Pike en zijn beroemde vrienden en gasten. Tony's aanwezigheid is overal in het hotel voelbaar, maar dit is een geweldige plek om te beginnen als je het verhaal van wilt zien Pikes en krijg een idee van de geschiedenis ervan. Zoveel verhalen te vertellen, zoveel verhalen die nog niet verteld zijn… het is jammer dat na al die jaren feesten op Pikes, we hebben nu allemaal herinneringen als een vis. Of misschien is het gewoon geluk?
Weer bij de receptie (er is een echte menigte daar), leeft deze gracieuze impala zijn laatste jaren uit, waarbij hij toezicht houdt op het in- en uitchecken van alle Pikes gasten. Enigszins hooghartig, af en toe veroordelend, hij houdt er wel van om alles wat er gebeurt met een glazen oog in de gaten te houden met een mening die hij over ieder van jullie wil delen. Sleutels kwijt? Door de check-out heen geslapen? Kan je je niet herinneren dat je gisteravond voor die extra drankjes in Freddies hebt getekend? Kon je hem maar horen tutten. We houden hem bij de receptie omdat hij eerlijk gezegd een domper zou zijn als hij zou zien wat er buiten gebeurde. Kop op ja?
Deze wilde kat heeft honger. Een beetje zoals dat liedje van Duran Duran over de wolf. Hij had honger toen hij bijkwam Pikes vers van de Savannah en hij is nu absoluut uitgehongerd. We hebben geprobeerd alles aan te bieden, van Gallego Beef Sirloin tot de Tajine of Lamb, maar hij heeft het allemaal afgewezen (en toch betwijfelen we op de een of andere manier of hij vegetariër is). De meest kieskeurige eters, als hij nee kan zeggen tegen onze verrukkelijke Sunday Roast, dan is er echt geen hoop voor hem. We vermoeden dat wat hij wil eten niet precies op het menu staat... maar als je hem ziet kwijlen bij het zien van je blote armen, bedenk dan dat hij heel stevig aan de muur is bevestigd.
In de woorden van Bob Marley: maak je nergens zorgen over. Deze drie vogeltjes kwamen op een dag bij ons op de stoep staan, en dit is hun boodschap aan jou. In hun stoutste babykuikendromen hadden ze nooit gedacht dat ze supermodellen zouden worden, maar daar zijn ze dan. Leef je uit in de True Rocks sieradenkast, druipend van goud en edelstenen. Het laat maar zien, je weet nooit wat er om de hoek is. Elk klein ding komt goed - zelfs als hun kettingen je vertellen om op te rotten.
De heer Fox heeft inmiddels het gebouw verlaten. Nadat hij in 2017 een wereldwijde superster was geworden, toen hij op de voorkant van onze eerste verscheen Pikes Tijdschrift met een vrolijke feestmuts op, we zijn bang om te zeggen dat het sterrendom hem volledig naar het hoofd steeg. Zijn vergoedingen stegen aanzienlijk en je kunt je zijn buitensporige verzoeken van rijders niet eens voorstellen. De onderhandelingen met zijn nieuwe management liepen onherroepelijk vast nadat hij erop stond om goedkeuring te krijgen op alle Instagram-berichten van het hotel, en helaas begon zijn gezondheidstoestand eronder te lijden door al zijn feesten. Op een nacht verdween hij. Er gaan geruchten dat hij een YouTube-carrière lanceert.
Het intieme hol van Freddies is de thuisbasis van dit mooie en vorstelijke hert samen met een verscheidenheid aan andere geile wezens. Vanwege een gebrekkig gezichtsvermogen, vermoedelijk door zoveel tijd in het donker door te brengen, is hij er volledig van overtuigd dat hij een aanval van even krachtige beesten door de club en over de dansvloer leidt. Die droom willen we hem zeker niet ontmoedigen. Laad je schoonheid op, we staan achter je!
